Antoinette van de Wal

Antoinette van de Wal (1958) studeerde voor restauratie schilder aan het Institut Superieur de Peinture Van der Kelen Logelain in Brussel van 1991-1992. Zij ontving hiervoor de medaille d’argent. Van 1994-2014 werkte zij als restaurateur van historische interieurs en als artistiek projectleider voor Rescura BV te Den Haag. Zij verleende haar medewerking aan o.a. de volgende projecten: Syrisch Orthodoxe Kerk (Amsterdam, 1994), Koninklijke Wachtkamer Amsterdam CS (1995), Concertgebouw Amsterdam (1998-2010), enkele projecten voor het Rijksmuseum te Amsterdam (2000 en 2003, i.s.m. Evelyne Merkx).

In Den Haag aan het Oude Stadhuis (2006) en de Raad van State (2011) en in Haarlem aan de Grote of Sint Bavokerk (2007) en aan het Pest- en Dolhuys (2008-2009).Van 2013-2015 studeerde zij aan de Academie voor Kunst en Ambacht in Nijmegen voor Meesterschilder.

Antoinette van de Wal exposeerde o.a. in Den Bosch (2014), in Nijmegen (2015) en in Den Haag (Pulchri Studio, 2017).

Over haar werk:
“Ik wil met mijn werk de gelaagdheid en stoffelijkheid van de wereld om mij heen laten zien. Mijn onderwerpen vind ik thuis, in mijn moestuin en buiten in de natuur. Wat mij drijft is nieuwsgierigheid en respect voor de geheimzinnige, donkere groeikracht van de natuur. Een tweede drijvende kracht is de vraag, waarom bepaalde vormen en structuren als mooi worden ervaren. In mijn werk worden kleur, textuur en organische vormen een complex visueel web. Die gelaagdheid kan refereren aan processen van vergankelijkheid, verwering en tijd in beweging. Zo sluit de Japanse filosofie van het ‘wabi-sabi’ heel goed bij mijn manier van denken aan: imperfectie op de juiste plaats. Door zelf mijn verf te maken, verdiep ik mij nog verder in de stoffelijkheid van mijn onderwerp. Ik werk met eeuwenoude recepten en materialen, zoals damar, konijnenhuidlijm, krijt, eieren, notenolie en pigmenten. Ook prepareer ik zelf mijn ondergronden. Dit proces is een belangrijk onderdeel van mijn werk. Hiermee eigen ik mij het werk toe en krijgt het een structuur die uniek is. Het krijgt ziel”.